اشکال: حاج فردوسی تصریحات آیات و روایات را بدون ملاحظهی مصالح روز، یعنی بدون در نظر گرفتن اقتضائات زمان و مکان، بیان میکند. /طرح اشکال: از آنجا که نیاز است احکام الهی، از فیلتر مصلحتاندیشی متولیان امر بگذرد، نباید هر آیه یا روایتی را بدون در نظر گرفتن مصلحت، منتشر نمود، هر چند آن روایت، معتبر باشد. به عنوان مثال، ترک کردن گفتن شهادت ثالثه در اذان، با توجه به این که در زمان کنونی، شعار شیعه شده، به مصلحت نیست. یا با توجه به این که بوسیدن دست پدر و مادر، در زمان کنونی، به عنوان مصداقی از احترام مطرح است؛ صلاح نیست به استناد چند روایت، ترک گردد. همچنین استفاده از آلات موسیقی مانند طبل و سنج و نی در عزاداریها، چون موجب رونق عزاداریها شده و عظمت اسلام و عزت اهل بیت (علیهمالسلام) را به نمایش میگذارد، صلاح نیست کنار گذاشته شود. ********** جواب: برای رسیدن به جواب این اشکال، باید به چند نکته توجه نمود:اولاً: اسلام، آخرین دین و قرآن، آخرین کتاب الهی برای تربیت بشر تا روز قیامت است، پس اگر نیاز به چنین مصلحتاندیشیهایی در برخورد با بدعتها بود، باید در خود دین، به آن امر میشدیم. در حالی که استاد اعظم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فرمودند: «مَنْ أَتَى ذَا بِدْعَهٍ فَعَظَّمَهُ فَإِنَّمَا یَسْعَى فِی هَدْمِ الْإِسْلَامِ» (کافی، محدث کلینی، جلد ۱، صفحهی ۵۴، باب البدع و الرأی و المقاییس) ترجمه: هر کس به نزد بدعتگذاری برود و او را بزرگ دارد، همان در خراب کردن اسلام، تلاش نموده است.یا آن حضرت فرمودند: «کُلُّ بِدْعَهٍ ضَلَالَهٌ وَ کُلُّ ضَلَالَهٍ فِی النَّارِ» (کافی، محدث کلینی، جلد ۱، صفحهی ۵۷، باب البدع و الرأی و المقاییس) ترجمه: هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهیای در آتش است.ه, ...ادامه مطلب